Διαβητικό Πόδι

μία σοβαρή επιπλοκή του διαβήτη την οποία δεν πρέπει να ξεχνάμε.

Ο σακχαρώδης διαβήτης αποτελεί ένα συχνό πρόβλημα υγείας με σοβαρές επιπλοκές. Μπορεί να προσβάλει τα μικρά αγγεία του σώματος (σε μάτια και νεφρούς), τα μεγάλα αγγεία (καρωτίδες, καρδιά, πόδια) ενώ οι οφειλόμενες στο διαβήτη βλάβες των νεύρων μπορούν να οδηγήσουν στην περιφερική νευροπάθεια, μία πάθηση που κανει τα πόδια του διαβητικού ασθενούς λιγότερο ευαίσθητα στον πόνο και τον ερεθισμό.

Αποτέλεσμα αυτής είναι να μην αντιλαμβάνεται ο ασθενής έγκαιρα τυχόν τραυματισμούς στα πόδια του, με δυνητικά καταστροφικές συνέπειες γι' αυτά.

Οι ακρωτηριασμοί κάτω άκρων είναι 15 φορές συχνότεροι στους διαβητικούς ασθενείς από τους μη διαβητικούς, ενώ τα διαβητικά έλκη κάτω άκρων είναι η συχνότερη αιτία νοσηλείας των διαβητικών σε νοσοκομείο.

Η πρόληψη αποτελεί τον καλύτερο τρόπο προφύλαξης των ασθενών αυτών από αυτή τη σοβαρή επιπλοκή του διαβήτη τους.

Καθημερινά θα πρέπει να ελέγχει τα πόδια του για τυχόν σημάδια ή τραυματισμούς.

Τα παπούτσια του πρέπει να είναι στο νούμερό του, ούτε μικρότερα, ούτε μεγαλύτερα και να μη του σφίγγουν τα δάκτυλα ούτε να τον ενοχλούν. Πριν τα φορέσει καλό είναι να τα ελέγχει για τυχόν σκληρίες ή πετραδάκια που θα μπορούσαν να προκαλέσουν βλάβες στα πόδια του.

Να πλένει καθημερινά τα πόδια του, να τα στεγνώνει πολύ καλά ανάμεσα στα δάκτυλα και να αλλάζει συχνά κάλτσες και παπούτσια, προκειμένου να αποφύγει τις μυκητιάσεις.

Ποτέ να μην εμβαπτίζει τα πόδια του σε ζεστό νερό, αν δεν το έχει δοκιμάσει πρώτα με τον αγκώνα του ή με ένα θερμόμετρο.

Τα νύχια να κόβονται με προσοχή, προκειμένου να αποφευχθούν τραυματισμοί από απρόσεκτη χρήση αιχμηρών αντικειμένων. Υπερκερατώσεις ή κάλοι φροντίζονται με ελαφρόπετρα ενώ απαγορεύεται η χρήση επιθεμάτων για απομάκρυνση κάλων. Οι ειδικές κρέμες ή οι αφροί για την περιποίηση των ποδιών του διαβητικού θα πρέπει να χρησιμοποιούνται στα σκληρά σημεία και όχι ανάμεσα στα δάκτυλα.

Ετήσιος έλεγχος με πελματογράφημα μπορεί να βοηθήσει στο να γίνουν έγκαιρα αντιληπτές ανατομικές ανωμαλίες των πελμάτων του ασθενούς (πλατυποδία, βλαισοποδία, πτώση μεταταρσίου κ.ά) καθώς επίσης να καταγραφούν οι δυνάμεις που ασκούνται στα πέλματα κατά τη στάση και τη βάδιση. Αν οι δυνάμεις αυτές αποκλίνουν από το φυσιολογικό μπορούν σε βάθος χρόνου να οδηγήσουν στην εμφάνιση βλαβών ή και ελκών στο πέλμα του διαβητικού. Ειδικά ορθωτικά πέλματα αν και εφόσον χρειάζονται, κατασκευασμένα αποκλειστικά για το πόδι του εξεταζόμενου με βάση τα δεδομένα του πελματογραφήματος συμβάλλουν στην προσπάθεια προστασίας των ποδιών του διαβητικού ασθενούς.